Zasada specjalności ma swoje pierwotne umocowanie w art. 27 ust. 2 decyzji ramowej.
Istota tej instytucji polega na tym, że jeżeli Cię zatrzymano na podstawie europejskiego nakazu aresztowania, to nie możesz być ścigany, skazany lub pozbawiony wolności za przestępstwo popełnione przed przekazaniem, inne niż to, w związku z którym nastąpiło przekazanie.
O zasadzie specjalności więcej możesz przeczytać tutaj.
Ochrona wynikająca z zasady specjalności może być jednak uchylona bądź ograniczona w wypadku, gdy wyrazi na to zgodę sąd państwa przekazującego.
Sprawa zaczyna się komplikować gdy wobec kogoś zostaje wydany więcej niż jeden europejski nakaz aresztowania, a na dodatek na przestrzeni paru lat osoba ta jest zatrzymywana i wydawana przez różne kraje.
Niejasność w tym zakresie była na tyle istotna, że sprawą musiał się zająć Trybunał Sprawiedliwości.
Z orzeczenia Trybunału wynika, że jeżeli ktoś został zatrzymany w jednym państwie i przekazany do państwa wystawiającego ENA, a następnie po odbyciu kary opuści ten kraj, to w wypadku wydania kolejnego ENA i zatrzymania w jeszcze innym kraju, nie może powoływać się na zasadę specjalności, która miałaby zastosowanie przy pierwszym ENA.
Jeżeli chcesz poznać szczegóły w/w orzeczenia to możesz znaleźć je w artykule Ewy Skibińskiej znajdującym się tutaj.
***
Tematy które mogą Cię zainteresować:
Przekazanie wykonania polskiego wyroku za granicę
Lista poszukiwanych europejskim nakazem aresztowania
Photo by Guillaume Périgois on Unsplash
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }